Πέρα από φανερά σημάδια - όπως οι εγωισμοί, η αδιαφορία και τα
παιχνίδια εξουσίας - υπάρχουν ακόμη πιο βαθιά αίτια που οδηγούν σιγά
σιγά στην αλλοίωση μιας σχέσης.
Παντρεύομαι για να μην είμαι μόνος
Ο γάμος δεν καμώνεται για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες ενάντια στην μοναξιά. Η μοναξιά είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση και ο γάμος δεν αλλάζει από μόνος του την ανθρώπινη φύση. Δεν χαρίζει συντροφικότητα εξ' ορισμού. Αλλά καμιά φορά παρεξηγούμε τα πράγματα και αν ξαφνικά αισθανθούμε μόνοι μας αμέσως κατηγορούμε τον σύντροφο μας, μας πιάνει μια μανία να αναζητήσουμε την πολυπόθητη αυτή συντροφικότητα αλλού. Ψυχραιμία. Ο συνθήκη του γάμου που θέλει το ζευγάρι να μοιράζεται όλες τις καταστάσεις και τα συναισθήματα δεν εξαιρεί και τα στιγμές αυτές. Η συναισθηματική μας απομάκρυνση και το αίσθημα της μοναξιάς μπορεί να ξεκινά από μια δική μας κακή περίοδο και όχι από την αδιαφορία του συντρόφου μας.
Προσωπικά απωθημένα
Όλοι έχουμε και όλοι προσπαθούμε να τα «θάβουμε» γιατί μπορεί να ντρεπόμαστε γι αυτά. Η οικειότητα και η τριβή που έχουμε με το σύντροφο μας μπορεί να πυροδοτήσει κάποια από αυτά και ξαφνικά να τον θεωρήσουμε υπεύθυνο γι όλα. Αν εμείς θεωρούμε υποδεέστερο τον εαυτό μας σε κάτι - ακόμη και στην μαγειρική, σε κάτι τόσο μηδαμινής σημασίας - το παραμικρό του σχόλιο θα ηχήσει στα αυτιά μας σαν τη μεγαλύτερη προσβολή και θα εκραγούμε. Το κακό είναι ότι θα κατηγορήσουμε εκείνον, ότι δήθεν μας μίλησε άσχημα. Στην πραγματικότητα το πρόβλημα είναι δικό μας και κακώς το αποδίδουμε σε εκείνον. Και εκείνος λογικά αντιδρά με τη σειρά του και έτσι αρχίζουν οι τσακωμοί.
Με τη σειρά
Αυτό το παιδιάστικο που όλους μας πιάνει και θέτουμε ως προϋπόθεση για να κάνουμε το καλό να μας κάνουν πρώτα το καλό. Αν ο σύντροφος μας μάς φέρει πρωινό στο κρεβάτι θα του πάμε και εμείς. Αλλά αν σκέφτονται και οι δυο έτσι πώς θα προχωρήσει αυτή η σχέση; Επίσης δεν χρειάζεται να είναι όλα ομοίως ανταποδοτικά. Αν εκείνος δεν βαριέται να σας ετοιμάζει καφέ αλλά εσείς βαριέστε δοκιμάστε κάτι άλλο που τον ευχαριστεί, όπως μασάζ. Είναι κάτι παρόμοιο με τις φιλίες μας. οι φίλοι μας δεν είναι οι καλύτεροι ούτε ανταποδίδουν με ακρίβεια αυτό που κάνουμε γι αυτούς. Κι όμως τους αγαπάμε. Μην κάθεστε και απαιτείτε. Προσφέρετε και απολαύστε
Αποσυντονισμός προσοχής
Δεν είναι ακριβώς αδιαφορία ούτε αναβλητικότητα. Είναι η δυσκολία μας να συγκεντρωθούμε σε αυτό που πραγματικά φταίει και η ευκολία μας να το κουκουλώνουμε με άλλα τρέχοντα θέματα - λογαριασμοί, δουλειές, φίλους - και αδυνατούμε να επιμείνουμε σε αυτό που αντιλαμβανόμαστε ότι μας δηλητηριάζει. Παίρνουμε κάποια αρνητικά σημεία ως δεδομένα - «έτσι είναι τα παντρεμένα ζευγάρια» - και πορευόμαστε με αυτά ρίχνοντας την προσοχή μας αλλού. Μέχρι που γίνεται το μεγάλο μπαμ.
πηγή:Cosmopolitan
Παντρεύομαι για να μην είμαι μόνος
Ο γάμος δεν καμώνεται για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες ενάντια στην μοναξιά. Η μοναξιά είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση και ο γάμος δεν αλλάζει από μόνος του την ανθρώπινη φύση. Δεν χαρίζει συντροφικότητα εξ' ορισμού. Αλλά καμιά φορά παρεξηγούμε τα πράγματα και αν ξαφνικά αισθανθούμε μόνοι μας αμέσως κατηγορούμε τον σύντροφο μας, μας πιάνει μια μανία να αναζητήσουμε την πολυπόθητη αυτή συντροφικότητα αλλού. Ψυχραιμία. Ο συνθήκη του γάμου που θέλει το ζευγάρι να μοιράζεται όλες τις καταστάσεις και τα συναισθήματα δεν εξαιρεί και τα στιγμές αυτές. Η συναισθηματική μας απομάκρυνση και το αίσθημα της μοναξιάς μπορεί να ξεκινά από μια δική μας κακή περίοδο και όχι από την αδιαφορία του συντρόφου μας.
Προσωπικά απωθημένα
Όλοι έχουμε και όλοι προσπαθούμε να τα «θάβουμε» γιατί μπορεί να ντρεπόμαστε γι αυτά. Η οικειότητα και η τριβή που έχουμε με το σύντροφο μας μπορεί να πυροδοτήσει κάποια από αυτά και ξαφνικά να τον θεωρήσουμε υπεύθυνο γι όλα. Αν εμείς θεωρούμε υποδεέστερο τον εαυτό μας σε κάτι - ακόμη και στην μαγειρική, σε κάτι τόσο μηδαμινής σημασίας - το παραμικρό του σχόλιο θα ηχήσει στα αυτιά μας σαν τη μεγαλύτερη προσβολή και θα εκραγούμε. Το κακό είναι ότι θα κατηγορήσουμε εκείνον, ότι δήθεν μας μίλησε άσχημα. Στην πραγματικότητα το πρόβλημα είναι δικό μας και κακώς το αποδίδουμε σε εκείνον. Και εκείνος λογικά αντιδρά με τη σειρά του και έτσι αρχίζουν οι τσακωμοί.
Με τη σειρά
Αυτό το παιδιάστικο που όλους μας πιάνει και θέτουμε ως προϋπόθεση για να κάνουμε το καλό να μας κάνουν πρώτα το καλό. Αν ο σύντροφος μας μάς φέρει πρωινό στο κρεβάτι θα του πάμε και εμείς. Αλλά αν σκέφτονται και οι δυο έτσι πώς θα προχωρήσει αυτή η σχέση; Επίσης δεν χρειάζεται να είναι όλα ομοίως ανταποδοτικά. Αν εκείνος δεν βαριέται να σας ετοιμάζει καφέ αλλά εσείς βαριέστε δοκιμάστε κάτι άλλο που τον ευχαριστεί, όπως μασάζ. Είναι κάτι παρόμοιο με τις φιλίες μας. οι φίλοι μας δεν είναι οι καλύτεροι ούτε ανταποδίδουν με ακρίβεια αυτό που κάνουμε γι αυτούς. Κι όμως τους αγαπάμε. Μην κάθεστε και απαιτείτε. Προσφέρετε και απολαύστε
Αποσυντονισμός προσοχής
Δεν είναι ακριβώς αδιαφορία ούτε αναβλητικότητα. Είναι η δυσκολία μας να συγκεντρωθούμε σε αυτό που πραγματικά φταίει και η ευκολία μας να το κουκουλώνουμε με άλλα τρέχοντα θέματα - λογαριασμοί, δουλειές, φίλους - και αδυνατούμε να επιμείνουμε σε αυτό που αντιλαμβανόμαστε ότι μας δηλητηριάζει. Παίρνουμε κάποια αρνητικά σημεία ως δεδομένα - «έτσι είναι τα παντρεμένα ζευγάρια» - και πορευόμαστε με αυτά ρίχνοντας την προσοχή μας αλλού. Μέχρι που γίνεται το μεγάλο μπαμ.
πηγή:Cosmopolitan
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου