Γαλανά νερά, λευκά βράχια, πολύχρωμα τοπία, παραλίες μοναδικής
ομορφιάς. Αυτό είναι το σκηνικό που την κάνει ξεχωριστή. Ο λόγος για τη Μήλο, το νησί με το σχήμα πετάλου που δημιουργήθηκε από ηφαιστειακή δραστηριότητα που έλαβε χώρα στο παρελθόν.
<
Το όνομά της λέγεται ότι προέρχεται από τη λέξη «βήλος» που με τα χρόνια εξελίχθηκε σε «Μήλος» και σήμαινε «πρόβατο».<
Το ηφαιστειακό της παρελθόν είναι και αυτή η ιδιαιτερότητα που την καθιστά σε ένα μέρος σπάνιας ομορφιάς με ασυνήθιστα και εντυπωσιακά τοπία και διαφόρων ειδών πετρώματα που αποτελούν αντικείμενο μελέτης επιστημόνων από όλο το πλανήτη.
Το δυτικό μέρος του νησιού είναι το πιο άγριο και το πιο εντυπωσιακό ενώ σχεδόν όλη η δυτική Μήλος ανήκει στο Δίκτυο Natura 2000. Εκεί ζουν διάφορα σπάνια είδη ζώων και βρίσκεται ο βιότοπος της μεσογειακής φώκιας.
Οι παραλίες του νησιού αποτελούν από μόνες τους πόλο έλξης δεκάδων τουριστών καθώς εκτός από τα καταγάλανα νερά θα δει κανείς μια πανδαισία χρωμάτων, λευκό, μαύρο, κόκκινο, κίτρινο και καφέ του εδάφους και των βράχων. Μοναδικό σκηνικό προσφέρει και η παραλία Παπαφράγκα καθώς το στενό θαλάσσιο πέρασμα στα βράχια δημιουργεί ένα μοναδικό σκηνικό. Για να προσεγγίσει βέβαια κανείς πρέπει να κατέβει με πολύ προσοχή τα απότομα βράχια.
Στο Παλαιοχώρι θα δει κανείς τους εντυπωσιακούς κόκκινους βράχους ενώ στο Κλέφτικο που δεν είναι ακριβώς παραλία θα δει κανείς τα εντυπωσιακά ψηλά βράχια που καταλήγουν στη θάλασσα δημιουργώντας μικρούς κόλπους με καταγάλανα νερά. Μπορεί η πρόσβαση να είναι μόνο από τη θάλασσα αλλά μια βουτιά αξίζει. Γυρνώντας εξάλλου κανείς στη Μήλο θα δει μαγευτικές παραλίες που τον προσκαλούν για μια βουτιά.
Φυσικά το νησί είναι φημισμένο και για την Αφροδίτη της Μήλου, το πολύ γνωστό μαρμάρινο άγαλμα, της ελληνιστικής εποχής, το οποίο βρέθηκε την άνοιξη του 1820 σε αγροτική περιοχή της Μήλου. Σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου και ένα αντίγραφο βρίσκεται στο Μουσείο της Μήλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου