Ένας στους πέντε άνδρες με πρωτοεμφανιζόμενη στυτική δυσλειτουργία
μπορεί να πάσχει από μη διαγνωσμένο προδιαβήτη, σύμφωνα με μια νέα
έρευνα του Journal of Sexual Medicine.
Ο συσχετισμός μεταξύ διαβήτη και στυτικής δυσλειτουργίας έχει μελετηθεί εκτενώς, όμως οι πληροφορίες για τον προδιαβήτη είναι σαφώς λιγότερες. Σε γενικές γραμμές, ένας άτομο θεωρείται προδιαβητικό αν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα είναι υψηλότερα του φυσιολογικού αλλά όχι αρκετά υψηλά ώστε να πληρούν τα κριτήρια διάγνωσης διαβήτη τύπου 2.
Πολύ συχνά μάλιστα οι πάσχοντες δεν γνωρίζουν ότι νοσούν, με αποτέλεσμα η διάγνωση να γίνεται σε μεταγενέστερα στάδια της ασθένειας.
Οι ερευνητές συγκέντρωσαν
δεδομένα από 372 σεξουαλικά ενεργούς Ευρωπαίους που αναζήτησαν βοήθεια
για πρωτοεμφανιζόμενη ΣΔ στο χρονικό διάστημα από τον Ιανουάριο του 2013
μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2017. Κανένας εξ αυτών δεν είχε χρησιμοποιήσει
στο παρελθόν PDE-5Ιs (βαρδεναφίλη, σιλδεναφίλη, κ.λπ.) για να
αντιμετωπίσει τη ΣΔ.
Οι άνδρες αυτοί συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο International Index of Erectile Function (IIEF) και μετρήθηκε η γλυκόζη στο αίμα τους σε κατάσταση νηστείας. Αξιολογήθηκαν επίσης πιθανοί παράγοντες συννοσηρότητας (όπως η υπέρταση, το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ και ο δείκτης μάζας σώματος) με τον δείκτη συννοσηρότητας Charlson. Ακόμα λήφθηκαν υπόψη η χοληστερίνη, τα τριγλυκερίδια, η τεστοστερόνη και η φυλοδεσμευτική σφαιρίνη.
Το 23% των ανδρών που εξετάστηκαν πληρούσαν τα κλινικά κριτήρια για πιθανό προδιαβήτη. Οι άνδρες αυτής της ομάδας σε γενικές γραμμές ήταν πιο πιθανό να είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία, παχύτεροι και να παρουσιάζουν και άλλες παθολογικές καταστάσεις απ’ ό,τι οι υπόλοιποι που είχαν φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης. Επιπλέον αυτοί οι άνδρες είχαν χαμηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης, υψηλότερα τριγλυκερίδια και συνολική χοληστερίνη.
Το εύρος αυτών των ευρημάτων επιβεβαιώνει τη σημασία του ελέγχου του μεταβολισμού της γλυκόζης για κάθε έρευνα πάνω στη ΣΔ και η έγκαιρη διάγνωση του προδιαβήτη μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες εμφάνισης πολλών χρόνιων νοσημάτων.
Η βαρύτητα της ΣΔ φαίνεται να είναι συνδεδεμένη με τα επίπεδα γλυκόζης. Στην υποκατηγορία της στυτικής λειτουργίας του ερωτηματολογίου IIEF, οι άνδρες με προδιαβήτη έτειναν να έχουν χαμηλότερες επιδόσεις από τους άνδρες με φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης, κάτι που υποδεικνύει χειρότερη στυτική λειτουργία. Πρέπει να τονιστεί ότι στους υπόλοιπες κατηγορίες του IIEF (ικανοποίηση από την συνουσία, σεξουαλική επιθυμία, οργασμική λειτουργία, γενική ικανοποίηση) δεν παρατηρήθηκε καμιά διαφορά μεταξύ των προδιαβητικών και των υπόλοιπων ανδρών.
Οι συντάκτες υπογραμμίζουν ότι όλα τα υποκείμενα της έρευνας ήταν λευκοί και Ευρωπαίοι, έτσι λοιπόν τα αποτελέσματα αυτά μπορεί να μην ισχύουν σε πιο πολυσυλλεκτικά δείγματα. Ακόμα το χρονικό διάστημα που κάποιος πάσχει και η σωματική άσκηση μπορεί να επηρέασαν την υγεία των ανδρών, όμως δεν λήφθηκαν στοιχεία για κανένα από αυτούς τους παράγοντες.
Πηγή: andrologia.gr
Ο συσχετισμός μεταξύ διαβήτη και στυτικής δυσλειτουργίας έχει μελετηθεί εκτενώς, όμως οι πληροφορίες για τον προδιαβήτη είναι σαφώς λιγότερες. Σε γενικές γραμμές, ένας άτομο θεωρείται προδιαβητικό αν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα είναι υψηλότερα του φυσιολογικού αλλά όχι αρκετά υψηλά ώστε να πληρούν τα κριτήρια διάγνωσης διαβήτη τύπου 2.
Πολύ συχνά μάλιστα οι πάσχοντες δεν γνωρίζουν ότι νοσούν, με αποτέλεσμα η διάγνωση να γίνεται σε μεταγενέστερα στάδια της ασθένειας.
Οι άνδρες αυτοί συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο International Index of Erectile Function (IIEF) και μετρήθηκε η γλυκόζη στο αίμα τους σε κατάσταση νηστείας. Αξιολογήθηκαν επίσης πιθανοί παράγοντες συννοσηρότητας (όπως η υπέρταση, το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ και ο δείκτης μάζας σώματος) με τον δείκτη συννοσηρότητας Charlson. Ακόμα λήφθηκαν υπόψη η χοληστερίνη, τα τριγλυκερίδια, η τεστοστερόνη και η φυλοδεσμευτική σφαιρίνη.
Το 23% των ανδρών που εξετάστηκαν πληρούσαν τα κλινικά κριτήρια για πιθανό προδιαβήτη. Οι άνδρες αυτής της ομάδας σε γενικές γραμμές ήταν πιο πιθανό να είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία, παχύτεροι και να παρουσιάζουν και άλλες παθολογικές καταστάσεις απ’ ό,τι οι υπόλοιποι που είχαν φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης. Επιπλέον αυτοί οι άνδρες είχαν χαμηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης, υψηλότερα τριγλυκερίδια και συνολική χοληστερίνη.
Το εύρος αυτών των ευρημάτων επιβεβαιώνει τη σημασία του ελέγχου του μεταβολισμού της γλυκόζης για κάθε έρευνα πάνω στη ΣΔ και η έγκαιρη διάγνωση του προδιαβήτη μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες εμφάνισης πολλών χρόνιων νοσημάτων.
Η βαρύτητα της ΣΔ φαίνεται να είναι συνδεδεμένη με τα επίπεδα γλυκόζης. Στην υποκατηγορία της στυτικής λειτουργίας του ερωτηματολογίου IIEF, οι άνδρες με προδιαβήτη έτειναν να έχουν χαμηλότερες επιδόσεις από τους άνδρες με φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης, κάτι που υποδεικνύει χειρότερη στυτική λειτουργία. Πρέπει να τονιστεί ότι στους υπόλοιπες κατηγορίες του IIEF (ικανοποίηση από την συνουσία, σεξουαλική επιθυμία, οργασμική λειτουργία, γενική ικανοποίηση) δεν παρατηρήθηκε καμιά διαφορά μεταξύ των προδιαβητικών και των υπόλοιπων ανδρών.
Οι συντάκτες υπογραμμίζουν ότι όλα τα υποκείμενα της έρευνας ήταν λευκοί και Ευρωπαίοι, έτσι λοιπόν τα αποτελέσματα αυτά μπορεί να μην ισχύουν σε πιο πολυσυλλεκτικά δείγματα. Ακόμα το χρονικό διάστημα που κάποιος πάσχει και η σωματική άσκηση μπορεί να επηρέασαν την υγεία των ανδρών, όμως δεν λήφθηκαν στοιχεία για κανένα από αυτούς τους παράγοντες.
Πηγή: andrologia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου