25-02-12 Πρωινό ξεκίνημα για την Αμφίκλεια, σε μουντό σκηνικό, όμορφη μέρα, με πορεία από Μάνδρα, σταθμό στο Κριεκούκι, για ψωμί και κρασί, και συνέχεια για τον προορισμό μας. Δύο ώρες αργότερα φτάσαμε στους πρόποδες του Παρνασσού, στην Αμφίκλεια που λέγεται και Δαδί, σ ένα μαγευτικό Αγγελοπουλικό τοπίο με σταματημένο το χρόνο πάνω από τα γύρω χωριά, και μια πάχνη παντού. Τα σπίτια πέτρινα, φτιαγμένα με τέχνη στη πλαγιά του βουνού, η κοιλάδα απλώνεται με χάρη και αρμονία, το τοπίο ξεκουράζει το βλέμμα και η ψυχή αγαλλιάζει... Στο καλοσχηματισμένο βουνό, οι θεοί, ολονυχτίς τιμώρησαν κι έκρυψαν τον ήλιο, κι άφησαν χιόνι παντού, έτσι για να καλοπεράσουν οι επισκέπτες του τριημέρου . Μόνο που ο ήλιος ξέχναγε πως ήταν τιμωρία και κάπου κάπου ξεπρόβαινε για να δείξει τη λαμπρότητα του και να ξαναφύγει... Όλα τα στοιχεία της φύσης συνωμοτούσαν για να περάσουμε καλά, φιλοξενούμενοι στο ζεστό πέτρινο σπίτι της πρόσχαρης και γλυκιάς φίλης Ράνιας...και οι θεϊκές δυνάμεις συνέβαλλαν ώστε ο μικρός χώρος του σπιτιού να γίνει μεγάλος και το σπίτι να γεμίσει από γέλια και φωνές, νέων.... Το Σαββατόβραδο κύλησε με το παραδοσιακό έθιμο (χέϊ ), το κάψιμο φρεσκοκομμένων πουρναριών στην πάνω πλατεία, κοντά στο Δημαρχείο. Γύρω από τη μεγάλη και ζωηρή φωτιά, όλοι συμμετείχαν σ΄ένα γνήσιο αποκριάτικο γλέντι. Χόρευαν με αναψοκοκκινισμένα μάγουλα μασκαρεμένοι, γελώντας τραγουδώντας συνοδεία μουσικών παραδοσιακών οργάνων και ντόπιων τραγουδιστάδων. Η στάχτη από το κάψιμο των φρέσκων πουρναριών, έπεφτε, κι ακουμπούσε απαλά στα μαλλιά μας σαν νυφάδες χιονιού και μύριζε όμορφα η νύχτα, και τα μάτια γυάλιζαν από χαρά και τα χείλη γελούσαν αδιάκοπα και η γλώσσα γευόταν τους καταπληκτικούς μεζέδες φτιαγμένους με τέχνη και μεράκι από τα χέρια των ντόπιων. Το μαγικό τοπικό κρασί που ευφραίνει την ψυχή και μας κάνει συνεργούς διονυσιακών παγανιστικών γιορτών, έραιε άφθονο, συνοδευμένο από ψητά λουκάνικα.....Την επόμενη μέρα, Κυριακή πρωί, στα όμορφα καλντερίμια της πεντακάθαρης Αμφίκλειας, υπήρχε μεγάλη κινητικότητα από επισκέπτες και ντόπιους που κατηφόριζαν στη κάτω πλατεία, για να παρακολουθήσουν το παραδοσιακό αποκριάτικο κοντοσούβλι 120 μέτρων να ψήνεται, και να προσφέρεται με άλλους μεζέδες, σ΄όλους τους παρευρισκόμενους, με ένα πλατύ χαμόγελο από τις γλυκές και πρόσχαρες εθελόντριες. ...
Αφιερωμένο εξαιρετικά στην όμορφη παρέα της Αμφίκλειας...Ράνια, Γιάννη, Στέλιο, Άγγελο, Χρύσα, Άννα...και στα παιδιά που ήρθαν από Κρήτη...Ρούλα Αντύπα Μορφοβασίλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου