ORobbie Williams έβαλε τα χρυσά και τα διαμάντια του και επέστρεψε το βράδυ της 1ης Ιουλίου στη Μαλακάσα, μπροστά σε ένα φανατικό κοινό, που τον είχε αποθεώσει το 2015 και τον αποθέωσε ξανά, με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο. Γιατί ο Robbie που είδαμε οκτώ χρόνια μετά, πάνω στην ίδια σκηνή του Rockwave, δεν είναι ο ίδιος άνθρωπος.
Έχει ισορροπήσει - όπως λέει - τα θέματα του εθισμού του, έχει αποκτήσει τέσσερα παιδιά και έναν γάμο που άντεξε στο χρόνο και έχει φιλοσοφήσει τη ζωή διαφορετικά. Δηλώνει ότι είναι στην καλύτερη φάση της πορείας του - πιο ευτυχισμένος από ποτέ - και συνεχίζει να κάνει αυτό που ξέρει πολύ καλά. Να μας διασκεδάζει.
LET ME ENTERTAIN YOU - ΘΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΘΑ ΜΑΘΕΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ
Από την πρώτη στιγμή που μπήκαμε στο χώρο του Terra Vibe καταλάβαμε πόσο μας έλειψε η Μαλακάσα και αυτή η αίσθηση της ανοιχτωσιάς, του καθαρού αέρα και της ελευθερίας υπό τους ήχους της ροκ. Λίγο μετά την είσοδο πέσαμε στα δίχτυα της ιστορίας, βλέποντας τις φωτογραφίες της έκθεσης για το "Rock in Athens Festival" το πρώτο rock festival που διοργανώθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Ο νεαρός Robert Smith των Cure, το είδωλο Dave Gahan των Depeche στο ξεκίνημά του, η Nina Hagen, o Boy George των Culture Club. Η καλύτερη εισαγωγή σε μία βραδιά που είχε σαφέστατα και διδακτική διάσταση. Οι Leon of Athens, J.Jeremiah, MIKA και James Bay έκαναν τα δέοντα για το ”ζέσταμα” και τα φώτα χαμήλωσαν.
Ένας τρισδιάστατος Robbie, ολόγυμνος καθισμένος στο κέντρο της σκηνής ήταν το καλύτερο οπτικό ερέθισμα εισαγωγής στο θέμα μας. Και το θέμα είναι μεταξύ άλλων τα 25 σόλο χρόνια του ποπ σταρ στη βιομηχανία του θεάματος, 33 συνολικά από το ξεκίνημά του, τα οποία γιόρτασε με την κυκλοφορία του 13ου άλμπουμ του, “XXV”. Το άλμπουμ γνώρισε τεράστια επιτυχία και περιλαμβάνει ενορχηστρωμένες βερσιόν των μεγαλύτερων hits της καριέρας του, σε μία ιστορική ηχογράφηση με καταξιωμένη Metropole Orkest..
Όλα ξεκινούν με το “Hey Wow Yeah Yeah” γιατί δεν θα ήταν συναυλία του Robbie αυτή αν δεν μας ζητούσε, σαν μικρό παιδί, να τον χειροκροτήσουμε προκαταβολικά. Με ολόχρυση μπλούζα και ολόχρυσο παντελόνι, ένα βαρύτιμο κόσμημα στο λαιμό, μαλλί μοϊκάνα και λίγο πιο αδύνατος από την προηγούμενη φορά που τον είδαμε στη σκηνή του Rockwave ο Robbie ξεκίνησε ένα σόου υπερθέαμα. Visuals, ακτίνες λέιζερ, ορχήστρα, χορεύτριες και τραγουδίστριες τον πλαισίωσαν, συνθέτοντας ουσιαστικά μια μουσικοθεατρική παράσταση με τον ίδιο σε ρόλο Κομπέρ.
“Θα κάνουμε ένα ταξίδι απόψε. Μία μουσική οδύσσεια 33 χρόνων που είχε υψηλά σημεία και πολύ χαμηλά σημεία, το σεξ, τα ναρκωτικά, (το είπε και στα ελληνικά) τα σκάνδαλα, και τους παπαράτσι. Η σημερινή βραδιά θα είναι θεραπεία για μένα και διασκέδαση για εσάς. Είμαστε φίλοι, μπορώ να μοιραστώ μαζί σας; Ωραία”.
Ο Robbie συστήνεται και ποζάρει στο βάθος με τη σκιά του να παραπέμπει στον Έλβις Πρίσλεϊ, την εμβληματική φιγούρα του ροκστάρ που λατρεύει. “Είμαι ο Ρόμπι, σας έλειψα; Ελάτε μαζί μου για να σας διασκεδάσω”. Πολύ γρήγορα καταλαβαίνουμε ότι η βραδιά θα έχει πολλή κουβέντα, καθώς ο Ρόμπι θέλει να διηγηθεί την ιστορία των τραγουδιών και παράλληλα τη δική του.
Το “Let Me Entertain You” τον κουράζει λίγο και σπεύδει να ξεκαθαρίσει: “Έχω long covid, δεν είναι θέμα ηλικίας”. Ακολουθούν απανωτά τα “Monsoon” και "Come Undone”, αλλά και μία διήγηση για τους “Take That”, την μπάντα που τον έκανε διάσημο. “Πέντε νεαρά αγόρια από το Μάντσεστερ ήρθαν να αλλάξουν τον κόσμο της μουσικής για πάντα. [...] Αλλά κάπου δεν τους άρεσα. Ήμουν γεννημένος για να σπάω τους κανόνες. Και στους Take That υπήρχαν πολλοί κανόνες από τους μάνατζερς. Μου είπαν θα με διώξουν. Και είπα θα σπάσω όλους τους κανόνες και έφυγα. Ταξίδεψα στο Glastonbury και εκεί έκανα παρέα με μία συγκεκριμένη μπάντα”. Εννοεί τους Oasis και αυτή ήταν μία μια εισαγωγή για το τραγούδι “Don't Look Back in Anger” που τραγούδησε όλη η Μαλακάσα. Ακολούθησαν τα “Love My Life”, “Eternity”, “Candy” και ακόμα περισσότερες ιστορίες του Robbie.
“Ο άνδρας που στέκεται μπροστά σας απόψε είναι ο πιο ευτυχισμένος που έχει υπάρξει ποτέ στη ζωή του. Όσοι από εσάς με ακολουθείτε καταλαβαίνετε πόσο δύσκολο ήταν αυτό για μένα. Ανακάλυψα ότι έτρεχα μακριά από αυτό προς το οποίο έπρεπε τελικά να τρέξω. Είχα πει δεν θα παντρευτώ ποτέ και δεν θα κάνω ποτέ παιδιά. Είμαι με τη γυναίκα μου 14 χρόνια και έχω τέσσερα παιδιά. Με έσωσαν.”
Από τις κορυφαίες στιγμές της βραδιάς ήταν η ερμηνεία του “Feel”, που ήταν τόσο συγκινητικό όσο περιμέναμε, γιατί το τραγούδι σημαίνει πολλά για εκείνον και πάντα το ερμηνεύει διαφορετικά. . Τα “Kids” και “Rock DJ” ξεσήκωσαν τους πάντες, ενώ στο “No Regrets” εμπεδώσαμε ότι τελικά δεν μετανιώνει για τίποτα.
Το λυρικό “Angels” ήρθε να μας θυμίσει γιατί πάμε σε συναυλίες. Για κάτι τέτοιες στιγμές που ο κόσμος γίνεται ένα. Και ο Robbie διηγείται: “Το ταξίδι μου ως εδώ ήταν πολύ περίεργο. Πήγα στον παράδεισο και πήγα στην κόλαση. Γεννήθηκα με μία ανοιχτή πληγή. Υπερευαίσθητος. Δεν μπορούσα να διαχειριστώ το στρες. Γεννήθηκα χωρίς να μπορώ να είμαι άνθρωπος κανονικός. Αυτό το πρόβλημα το αντιμετωπίζω όλη μου τη ζωή. Με έκανε όμως και επιτυχημένο. Υπάρχει μία φωνή μέσα στο κεφάλι μου που μου λέει ότι είμαι άχρηστος, ότι είμαι ατάλαντος, ότι είμαι ηλίθιος και όταν μπήκα στους ‘Take That’ αυτή η φωνή δυνάμωσε. Προσπάθησα να την πνίξω με κοκαΐνη, ναρκωτικά, έκσταση και μαριχουάνα, αλλά έγινε χειρότερη. Έπρεπε να σταματήσω να πίνω.
Είμαι 23 χρόνια χωρίς αλκοόλ. Αλλά η φωνή ήταν δυνατή. Και τώρα αυτή η φωνή είχε και παρέα. Κατάθλιψη, ακροφοβία, αγοραφοβία, και ήταν μία μάχη κάθε μέρα, να ξυπνήσω να σηκωθώ από το κρεβάτι και να παλεύω με τους δαίμονές μου. Και κάποιες φορές έλεγα δεν αξίζει να είμαι σε αυτό τον πλανήτη, ας αποσύρω τον εαυτό μου. Δύο πράγματα με κράτησαν ζωντανό. Το πρώτο είναι η γυναίκα μου και τα παιδιά μου και το δεύτερο είναι ένα “κλαδί” που απλωνόταν να το πιάσω - ήσασταν εσείς το κοινό. Αν έρχεστε στο σόου μου και γελάτε και κλαίτε και χορεύετε, αυτό με κρατάει στην ασφάλεια και σταματάει τις φωνές. I'm loving angels instead.”
Και αυτή ήταν η ζωή τού διασκεδαστή Robbie Williams που από την αρχή ξεκαθάρισε ότι αυτή η βραδιά θα είναι η ψυχοθεραπεία του και όποιος αντέξει.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Ο Robbie μεγάλωσε και μας λέει “άντεξα και καλά τα πήγα, τελικά”. Σε αυτό το σόου ήρθε να κάνει κάτι περισσότερο από την προηγούμενη φορά. Ήρθε να μας πει την ιστορία του και να την “ντύσει” με τις πιο μεγάλες επιτυχίες του, αυτές που τον εκτόξευσαν στην κορυφή. Η επιτυχία όμως, όπως μας είπε ο Robbie, δεν λύνει όλα τα προβλήματα. Δεν ξέρουμε αν τραγούδησε πιο πολύ από όσο... μίλησε σε αυτή τη συναυλία, αλλά για εμάς τους μεγαλύτερους που προλάβαμε τους “Take That”, και είχαμε βρεθεί και το 2015 στον ίδιο χώρο, το σόου ήταν εξόχως χορταστικό και μια βόλτα στα 90ς.
Μας είπε ότι βρίσκεται στην καλύτερη φάση του, έβαλε κελεμπία, μοίρασε μπλουζάκια, τραγούδησε για τα γενέθλια του καλύτερου φίλου του, μας έδειξε την "πίσω όψη" του σε παλιό video των Take That, έπιασε τον καβάλο του και μας ρώτησε αν είναι ακόμα ο… γιος μας. Ένας κανονικός ροκστάρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου