Rodrigues Filho σκότωνε μόνο εγκληματίες. Και ένας τέτοιος ήταν και ο πατέρας του, συναντώντας την ίδια φονική μοίρα στα χέρια του γιου του.
Ο Filho δεν είναι ακριβώς ο Dexter, είναι ωστόσο όσο πιο κοντά έχει φτάσει ποτέ η πραγματικότητα στη μυθοπλασία.
«Καλό serial killer» τον βάφτισαν πράγματι κάποια βραζιλιάνικα μέσα, παρά το γεγονός ότι «έφαγε» τουλάχιστον 70 ανθρώπους. Πολλοί αναρωτιούνταν μάλιστα τι θα γίνει αν βάλεις έναν άνθρωπο που του αρέσει να σκοτώνει κακοποιούς σε έναν χώρο όπου θα περιστοιχιζόταν από τέτοιους ακριβώς ανθρώπους;
Ο Filho απάντησε με τις πράξεις του: σκότωσε τουλάχιστον άλλους 40 τροφίμους πίσω από τα κάγκελα!
Στον Pedro Rodrigues Filho αποδίδονται επισήμως τουλάχιστον 70 φόνοι, αν και η αστυνομία υποπτεύεται πως έχει σκοτώσει πάνω από 100 ανθρώπους.
Το πρώτο του θύμα μάλιστα το δολοφόνησε στην τρυφερή ηλικία των 14 ετών. Ο «Pedrinho Matador», όπως τον αποκαλούν στη Βραζιλία, πιστεύεται πως σκότωσε 10 ανθρώπους πριν καν κλείσει τα 18 χρόνια ζωής.
Αυτός θεωρούσε πάντα πως απέδιδε δικαιοσύνη, τη δική του αίσθηση περί δικαιοσύνης τουλάχιστον. Στα πρώτα του θύματα περιλαμβανόταν και ο αντιδήμαρχος της πόλης του, ο οποίος είχε απολύσει τον πατέρα του.
Όσο για τον ίδιο τον πατέρα του Filho, έσφαξε κάποια στιγμή τη μητέρα του με ένα κουζινομάχαιρο. Ο γιος έψαξε εκδίκηση: τον σκότωσε μέσα στη φυλακή, ξερίζωσε την καρδιά του και την έφαγε.
Όταν τον έπιασαν το 2003, καταδικάστηκε για τον φόνο «τουλάχιστον 70 ανθρώπων». Όχι ότι αυτό θα σταματούσε την εγκληματική του μανία. Μέσα στη φυλακή έφαγε άλλους 47 ανθρώπους…
Γεννημένος το 1954 σε φάρμα της βραζιλιάνικης πολιτείας Μίνας Ζεράις, ο Filho γνώρισε το άσχημο πρόσωπο της ζωής πριν ακόμα γεννηθεί. Ο πατέρας του χτυπούσε τόσο άσχημα τη μητέρα του, ακόμα και όταν ήταν έγκυος, που ο μικρός γεννήθηκε με μελανιές και μόνιμες δυσμορφίες στο κρανίο.
Όπως δήλωσε κάποια στιγμή ο ίδιος, η πρώτη παρόρμηση που ένιωσε για φόνο ήρθε στα 13 του, σε έναν τσακωμό με έναν συνομήλικο ξάδερφό του. Τον έσπρωξε δυνατά και λίγο έλειψε να χάσει τη ζωή του ο μικρούλης. Το σκηνικό γέμισε τον έφηβο Filho με χαρά.
Στα 14 του, το 1968, έκανε πράγματι τον πρώτο του φόνο. Πήρε την καραμπίνα του παππού του και πήγε να βρει τον αντιδήμαρχο που είχε διώξει τον πατέρα του, σχολικό φύλακα, κατηγορώντας τον ότι έκλεβε φαγητό από την κουζίνα του σχολείου.
Ο μικρός τον βρήκε πράγματι μπροστά στο δημαρχείο και τον πυροβόλησε θανάσιμα σε δημόσια θέα. Όταν έμαθε μάλιστα πως ήταν ένας συνάδελφος του πατέρα του αυτός που έκλεβε το φαγητό, πήγε, τον βρήκε και τον σκότωσε κι αυτόν.
Τώρα όμως ήταν εγκληματίας, κι έτσι έγινε φυγάς. Τα ίχνη του χάθηκαν στην ευρύτερη περιοχή του μητροπολιτικού Σάο Πάολο, όπου μετατράπηκε σε αυτόκλητο τιμωρό. Έστηνε καρτέρι σε διακινητές ναρκωτικών και τους σκότωνε, ληστεύοντας κατόπιν τα λημέρια τους.
Για ένα διάστημα έζησε ως κανονικός κακοποιός. Έβγαλε από τη μέση έναν έμπορο ναρκωτικών και ανέλαβε την «επιχείρησή» του, κάνοντας ληστείες και ξεκαθαρίζοντας λογαριασμούς με αντίπαλες συμμορίες.
Αυτή η εποχή ήταν η καλύτερη περίοδος της ζωής του, όπως είχε εξομολογηθεί σε τηλεοπτική συνέντευξη στο βραζιλιάνικο δίκτυο R7. Ερωτεύτηκε μια κοπέλα, τη Maria Aparecida Olympia, και έζησαν μαζί για ένα σύντομο διάστημα.
Ο ίδιος αποκάλυψε ότι η κοπέλα έμεινε έγκυος στο παιδί του, απέβαλε όμως. Και τελικά τη σκότωσαν μέλη αντίπαλης σπείρας.
Ο θάνατός της πυροδότησε μια άνευ προηγουμένου εγκληματική μανία. «Τέλειο ψυχοπαθή» τον αποκάλεσε στη δίκη του, χρόνια αργότερα, ο ψυχίατρος που έκανε την πραγματογνωμοσύνη. Ο Filho δεν στόχευε ποτέ απλούς καθημερινούς ανθρώπους, παρά κακοποιά στοιχεία. Και όσους τον είχαν βλάψει.
Τώρα έψαχνε τους δολοφόνους της καλής του και σκότωσε πολλούς συμμορίτες, βασανίζοντας κάποιους χωρίς έλεος. Κάποια στιγμή έμαθε πως υπεύθυνος για τον φόνο της Maria ήταν το αφεντικό μιας σπείρας διακίνησης ναρκωτικών. Τον πρόδωσε η γυναίκα του.
Ο Filho και 4 μπράβοι του τον βρήκαν σε έναν γάμο. Άφησαν πίσω τους 7 νεκρούς και 16 τραυματίες. Δεν είχε κλείσει καν τα 18 του…
Επόμενος στόχος για τον Filho, η δίψα για εκδίκηση. Τώρα στόχος θα ήταν ο πατέρας του, ο ίδιος άνθρωπος για χάρη του οποίου είχε κάνει τον πρώτο του φόνο. Ο πάντα βίαιος πατέρας είχε σκοτώσει τελικά τη μητέρα του με 21 μαχαιριές και βρισκόταν κλεισμένος στη φυλακή.
Ο γιος πήγε και τον βρήκε σε ένα επισκεπτήριο. Τον μαχαίρωσε 22 φορές. Και μετά ξερίζωσε την καρδιά του και την έφαγε. Αυτό δήλωσε ο Filho στην ίδια τηλεοπτική συνέντευξη, χωρίς να μας πει ωστόσο πώς κατάφερε να ξεφύγει από την πατροκτονία μέσα στη φυλακή.
Ο Pedrinho Matador συνελήφθη τον Μάιο του 1973. Θα περνούσε όλη την ενήλικη ζωή του πίσω από τα κάγκελα. Δείχνοντας από την πρώτη στιγμή τις διαθέσεις του για τους κακοποιούς που τον περιέβαλλαν.
Σύμφωνα με την αστυνομία, τον έβαλαν σε ένα βαν με δύο ακόμα δράστες για να τους πάνε στο δικαστήριο. Ο ένας εκ των οποίων ήταν βιαστής. Όταν άνοιξαν τις πόρτες και παρά το γεγονός ότι φορούσαν όλοι τους χειροπέδες, ο βιαστής ήταν νεκρός.
Ο Filho ομολόγησε με καμάρι το έγκλημά του. «Μα ήταν βιαστής», είπε στους εμβρόντητους αστυνομικούς.
Παρά το γεγονός ότι καταδικάστηκε σε κάθειρξη 126 ετών για τον φόνο 71 ανθρώπων, το ποινικό σύστημα της Βραζιλίας προβλέπει ανώτατη ποινή κάθειρξης τα 30 χρόνια.
Ήταν να αποφυλακιστεί δηλαδή το 2003, παρέμεινε ωστόσο μέσα ως το 2007, για τα εγκλήματα που έκανε μέσα στη φυλακή και του έφεραν άλλα 400 χρόνια πίσω από τα κάγκελα. Ονομαστική ποινή βέβαια, καθώς είχε περάσει ήδη 30 χρόνια στη φυλακή, το μέγιστο που μπορεί να μείνεις μέσα στη Βραζιλία.
Και ήταν πράγματι μέσα στο κελί που θα ξεκινούσε ένα νέο κεφάλαιο της ζωής του. Εξίσου αιματοβαμμένο, αλίμονο.
Τώρα περιστοιχιζόταν από καταδίκους, κάτι που όσο να πεις ήταν βούτυρο στο ψωμί της εγκληματικής του μανίας. Σύμφωνα και με καταθέσεις άλλων τροφίμων, σκότωνε όσους θεωρούσε πως ακόμα και η φυλακή δεν ήταν πραγματική τιμωρία για τα κρίματά τους.
Σε συνέντευξή του μέσα από το κελί δήλωσε πως αντλούσε «χαρά και συγκίνηση» από τον φόνο άλλων εγκληματιών. Προτιμώμενη μέθοδος, το μαχαίρι.
Σύμφωνα με τους συγκρατούμενούς του, ήταν πραγματικό φαινόμενο επιβίωσης μέσα στις ανηλεείς συνθήκες του σωφρονιστικού συστήματος της Βραζιλίας. Οι επιθέσεις του τον έκαναν στόχο στις συμμορίες της φυλακής, μιας από τις πλέον διαβόητες φυλακές του Σάο Πάολο, φέρνοντας ακόμα περισσότερη βία και φονικά.
Κάποια στιγμή του έστησαν ενέδρα 5 τρόφιμοι. Σκότωσε τους 3 και τραυμάτισε σοβαρά τους άλλους 2. Υπάρχουν ωστόσο αναφορές που τον εμφανίζουν να σκοτώνει όχι μόνο για να αποδώσει δικαιοσύνη, όπως τον θέλει ο αστικός μύθος, αλλά και για το καπρίτσιο του.
Φέρεται να σκότωσε έναν συγκρατούμενό του στο ίδιο κελί επειδή ροχάλιζε δυνατά και έναν ακόμα επειδή δεν του άρεσε η φάτσα του. Τώρα ήταν απλώς μια φονική μηχανή, όπως τον χαρακτήρισε κάποια στιγμή ο διευθυντής των φυλακών, αποκαλύπτοντας πως είχε χτυπήσει στο χέρι του τατουάζ «Σκοτώνω για πλάκα».
Για «βίαιη επιβεβαίωση του εαυτού» έκανε λόγο η νέα ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη που παρήγγειλε ο εισαγγελέας το 1982, χαρακτηρίζοντάς τον «παρανοϊκό και αντικοινωνικό».
Ο Filho έμεινε τελικά 34 χρόνια στη φυλακή και βγήκε τον Απρίλιο του 2007. Μετακόμισε στα βορειοανατολικά της Βραζιλίας και σπιτώθηκε με μια πρώην κατάδικο που άρχισαν να διατηρούν αλληλογραφία μέσα από τη φυλακή.
Εκείνη εξέτισε 12 χρόνια για ληστεία και τον περίμενε να βγει. Ο διαβόητος serial killler της Βραζιλίας ήταν ελεύθερος να ξαναφτιάξει τη ζωή του.
Τον ξαναβρίσκουμε τον Σεπτέμβριο του 2011, όταν συλλαμβάνεται εκ νέου στο αγροτόσπιτο όπου έμενε σε θέρετρο της Σάντα Καταρίνα, όπου δούλευε ως επιστάτης.
Εκκρεμούσαν κάποιες κατηγορίες εναντίον του, για εγκλήματα που έκανε μέσα στη φυλακή, όπως υποκίνηση σε ταραχές, και του έριξαν άλλα 8 χρόνια.
Τον Αύγουστο του 2018 αποφυλακίστηκε και τα ίχνη του χάθηκαν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου